نویسنده مطالب زیر: لیلا شیدا
هدیه روز معلم
|
سه شنبه 86 اردیبهشت 11 ساعت 10:0 صبح |
شاید بسیاری از ما هنگامی که روز معلم فرا برسد، در کنار یادآوری ارزشهای والای این شغل شریف، به اندیشه تبریک این روز به معلمان خود، دوستان معلم خود و یا فرزندانمان باشیم و یا شاید در اندیشه هدیهای و شاخه گلی خوشبو برای این جامعهسازان و فرهنگسازان، اما شاید اندکی و تنها اندکی از ما در این فکر باشیم که معلمان ما سنگ صبور غمها، نگرانیها، دردها و نداریهای ما و فرزندان دانشآموز ما نیز هستند.
یکی از معلمان مینویسد: «به مسئولان بگویید، به حق امثال این دانشآموز نیز باید رسید»، حقی که بر گرده دولت و عهده ملت، سنگینی میکند؛ حقی که شاید همه مردم، حتی کسانی که فرزندان خود را در مدارس آزاد و غیردولتی بر سر میز شاگردی معلمان مینشانند، در مناسبتهایی از سال ادا کنند و در جشن شکوفهها و مانند آن، شادیهای خود را با این دسته از دانشآموزان صاحب حق و نیز با دولت! تقسیم کنند و دولت را در انجام بخشی از وظایف اصلی خود که تأمین حداقل وسایل آرامش و راحت زندگی برای شهروندان است یاری کنند، اما بگویید دولتهای گذشته و حال و آینده، چگونه از سنگینی ادای این حق، رهایی مییابند؟
آیا برای کشوری مانند ایران هستهای با این همه منابع خدادادی و نیروی انسانی پویا، خواسته زیاد و بزرگی است؟ آیا نمیتوان با اصلاح بنیادی نظام بوروکراتیک بیمار کشور، که هر سیاستمداری را با هر وابستگی و اندیشه حزبی، برای دادن این حق و حقوق، تنها پس از مدتی ناتوان و بیمار میکند، فکری برای برخورداری همه ملت از حداقل وسایل آرامش و راحت زندگی کرد؟
به یقین، پاسخ این پرسشها، در دنیا و آخرت، بر گرده و عهده همانهاست که گفته شد و امید که شاید سنگینی آن را احساس کنند. اگر چنین شود هدیهای ارزشمند از سوی مدیران جامعه به معلمان عزیز کشور است.
مأخذ
|
|
نظرات شما ( ) |
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|